วันอาทิตย์ที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2555

ก้าวแรกสู่สังเวียน หรือก้าวที่เก้าวสิบก้าวสู่สังเวียน?

ก้าวแรกสู่สังเวียน หรือก้าวที่99สู่สังเวียน?
อันนี้ไม่ได้ประชดนะ มาเริ่มกันแรกๆสำหรับคนที่เคยอ่านและไม่เคยได้อ่าน
เิริ่มเรื่อง ตอนแรก เล่มแรก


คุโนอุจิ อิปโป เป็นเด็กหนุ่มลูกชาวประมงที่ทั้งกตัญญูและขยันขันแข็ง ก่อนไปโรงเรียนเขาจะช่วยแม่ทำงาน และเมื่อกลับจากโรงเรียนก็จะรีบกลับมาช่วยแม่จัดของลงเรือทุกวัน ทำให้อิปโปไม่ค่อยมีเพื่อน บวกกับความที่มีนิสัยขี้ขลาด อ่อนแอ ไม่สู้คน เขาจึงมักจะถูกเพื่อนในชั้นเรียนรังแกอยู่เสมอ
ชีวิตของอิปโปดำเนินเป็นวัฏจักรเช่นนี้มาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อ ทากามูระ มาโมรุ ได้เข้ามาช่วยเหลือในขณะที่เขากำลังถูกรังแก อิปโปรู้สึกประทับใจในความเก่งกาจของทากามูระ และฝันอยากจะชกมวยอย่างทากามูระบ้าง แม้เส้นทางสู่การเป็นนักมวยของเขาจะไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่อย่างน้อยอิปโปก็รู้แล้วว่าสิ่งที่ตนเองรักและต้องการที่จะทำที่สุดนั้น ไม่มีอย่างอื่นอีกแล้วนอกจากมวย(สากล)


นั่นคือก้าวแรกของการเป็นนักมวย ของพระเอกของเรา 
ที่ให้ความรู้สึกว่าเป็นก้าวแรกจริงๆ 
ซึ่งตอนนี้ พระเอกของเราได้ค้นพบจุดหมายและจะก้าวเดินไปให้ถึงจุดหมายนั้น *


แล้วทำไมก้าวแรกสู่สังเวียน ถึงได้ชื่อว่าก้าวแรกสู่สังเวียน ละ?
ก็เพราะว่า เนื้อเรื่อง คือ ก้าวแรกของการเป็นนักมวย สำหรับพระเอกของเรื่อง อันนี้ ไม่มีใครเถียง
แถม ชืื่อญี่ปุ่นก็คือ はじめの一歩 (Hajime no Ippo) ซึกแปลเป็นไทยโดย google ก็ประมาณดังภาพ
  

วันเวลาผ่านไปหลายสิบปี(คนอ่าน+คนเขียน) บ้างครั้งก็หน้ามืด 
 ตอนนี้ ในที่สุดเล่ม 98 ภาษาไทยก็ถึงเวลาพิมพ์ออกมาให้ยลกันซักที 30 เมษายน พ.ศ.2555

และเล่ม 99 ก็จ่อ อวัยวะที่อยู่กึ่งกลางระหว่างตัว ขึ้นต้นด้วย ค_.. ลงท้ายด้วย .._ย กันมาติดๆ 
(คอหอย)
สมัยก่อน ตอนอ่านเล่มที่26 รู้สึกได้ว่า พระเอกของเรา เกินคำว่าก้าวแรกมาหลายก้าวแล้ว และเคยพูดเล่นๆว่า "อนาคตอาจถึงเล่มที่ร้อย เหมือนมีโกน3ใบมีด"
และในที่สุด ตู๊ดๆๆ เล่มที่ 99 ก็มาแล้ว หุๆหึๆ 
อีกไม่นานเกินรอ ไ้ด้อ่านเล่มที่ 100 แน่ๆ 
และนี้คือภาพบางส่วน ของก้าวแรกสู่สังเวียน
 หน้่านี้ พระเอกของเรากำลังขึ้นสังเวียนครับ ไม่แน่ใจว่าการป้องกันแชมป์นี้เป็นก้าวแรกอะเปล่าครับ
...
. ใช่ครับอ่านไม่ผิดครับ ป้องกันแชมป์ ส่วนจะแชมป์โลก หรือแชมป์ไหนๆก็ต้องอ่านเองนะครับ 

และนี้ ยังไม่ถึงบทสรุป ของ "ก้าวแรกสู่สังเวียน"  เพราะตราบใดยังมีคนซื้อ ก็ยังมีคนเขียน และเป็นโชคดีของคนอ่านที่ว่า ผู้แต่เรื่อง ยังแข็งแรงดี โอกาศโดนตัดจบก็ยาก
ดังนั้น สู้ต่อไป(ผู้อ่าน)
โอ้ววววว


 * อ่านไปอ่านมาจนเป็นแชมป์ พระเอกยังไม่รู้สึกว่าถึงจุดหมายเลย หรือยังไม่ถึงก้าวสุดท้ายทั้งๆที่ผู้อ่านหลายๆคนคิดว่าการเป็นแชมป์คือจุดสูงสุดของนักมวยแล้ว 
แต่พออ่านแล้วจะรู้ว่าจริงๆไม่ใช่ 
มันต้องก้าวไปอีกหลายร้อยก้าว
และท้ายที่สุด ก็จะกลายเป็น คำสาป ที่หน้ากลัว
แบบ"คำสาปฟาโรห์ก็เป็นได้ คือ เรื่องนี้ จะเป็นเรื้องที่ไม่มีวันจบ 
อ่านกันตั้งแต่รุ่นย่ายาย จนถึงหลานเหลน
แต่ถ้าเป็นก้าวแรก ก็คงอ่านตั่งแต่รุ่น ปู่ ตา จน ถึงรุ่นหลานก็เป็นได้
เอวัง?